Ben ik een goede manager? Deze vraag stelde ik mij vanmorgen n.a.v. een flitsbericht op een social over de week van de werkstress. Nu ben ik niet zo’n type dat mezelf als goed wil omschrijven, maar ik wil het wel graag goed doen.
Het antwoord op deze vraag kunnen alleen mijn teamleden geven. Ik realiseer mij dat ik gedurende het jaar regelmatig gesprekken voer over het functioneren van mijn teamleden; maar hoe zij tegen mijn functioneren aankijken? Geen idee. Raar eigenlijk dat ik hun niet gevraagd heb om mij te beoordelen….. Daar ga ik wat mee doen! Overigens, ik ben Martijn, 38 jaar, kom uit Haarlem en ben sinds 3 jaar manager van een club leuke collega’s; met elkaar zijn wij bezig met het maken van toffe reclamecampagnes.
Ik tik op Google: “vaardigheden manager” in en lees dat een manager naast goed kunnen communiceren, een goede coach dient te zijn. Hij helpt met loopbaanontwikkelingen en bekommert zich over succes en welzijn van het team.
Hm……. ik realiseer me dat dit er pas vier zijn…. het lijkt mij bijna onmogelijk om aan al die zaken te voldoen. Als ik voor mijzelf een voorzichtige schatting maak ben ik voor 85% van mijn werkzaamheden alleen met de lopende projecten en campagnes bezig. En ik moet eerlijk bekennen dat een van de projectmanagers al een keer een signaal heeft afgegeven, te willen doorgroeien naar een andere functie, en dat ik daar niets mee gedaan heb. Ik ben eigenlijk alleen maar bezig geweest met het feit wie dan de werkzaamheden van haar moet overnemen…..
In het kader van mijn eigen ontwikkeling, heb ik kort geleden een training over werkdruk gevolgd. Een van de tips die ik kreeg was: “vraag altijd door….“, omdat zowel de zender als de ontvanger niet altijd hetzelfde bedoelen :-). Door meer te vragen, en niet alleen maar “mee” te praten zoals vaak gebeurt, kom ik er nu achter dat werkdruk niet alleen over de “workload” gaat maar ook over de werkomgeving, of dat iemand te weinig autonomie ervaart.
Zoals geschreven wil ik graag een goede manager zijn. Na wat zelfreflectie realiseer ik mij dat ik op een aantal vlakken nog wat stappen kan en wil zetten. De verhouding van 85% op projecten ga ik veranderen, want ik kan best wel wat meer van die 85% verantwoordelijkheid bij de projectleider leggen! Of ben ik dan toch een Controlfreak? Door mij meer te focussen op de mensen binnen ons team en op een gezonde diversiteit van mijn werkzaamheden, denk ik mijn creativiteit meer te kunnen ontplooien en benutten. Want juist om die creativiteit heb ik drie jaar geleden voor deze functie gekozen.
Ook realiseer ik me dat ik mij wat zorgen maak over een teamlid, die te zwaar is en te ongezond leeft. Ik besluit op korte termijn om met hem in gesprek te gaan, te vragen hoe het met hem is en dat ik graag wil helpen. Maar daarnaast is er ook veel onzichtbaar leed. Als ik mij al zorgen maak over zowel mijn moeder waarvoor ik mantelzorger ben als mijn energiecontract, dan zou het kunnen dat dit ook speelt binnen mijn team. Een mooi inzicht voor de zondag. De verbinding die ik dacht te hebben, is vooral werkgerelateerd.
Eens kijken hoe mijn collega’s gaan reageren, als het ook over andere dingen gaat. Ik denk dat eenieder zich wel veilig genoeg voelt….. dat is een aanname en het is best spannend om het avontuur aan te gaan; ik ga het wel proberen!
Overigens gaat die verbinding niet alleen over mij richting de teamleden, maar ook over de teamleden zelf. In het kader van eigenaarschap zal ik binnen het team de vraag stellen wie het leuk zou vinden om wat activiteiten te organiseren om daardoor elkaar beter te leren kennen.
Na deze overpeinzing en het lezen van de krant, ga ik maar hardlopen; de hele week nog weinig sportief geweest. De conclusie is dat ik dus niet goed voor mijzelf heb gezorgd. Ik merk dat het een “moetje” is en de lat voor mijzelf erg hoog leg. Is het nu zo erg dat ik een weekje niet gesport heb, nee toch? En als ik de lat voor mijzelf zo hoog leg, hoe zou dat dan kunnen overkomen op mijn collega’s?
Vanaf morgen zal ik ze vragen om mee te gaan naar buiten, waar die gesprekken ook gevoerd kunnen worden. Enne…….voorbeeldgedrag werkt altijd 🙂
Manager zijn is nog best lastig…….
Genoeg te doen, kleine stapjes, wellicht is dit ook al te veel, maar het zaadje is geplant